Farerski jest językiem ojczystym dla ponad 70 tysięcy osób, głównie na Wyspach Owczych i w Danii. Podobnie do islandzkiego (mówiliśmy o tym języku w poprzednim wpisie), należy do języków germańskich wywodzących się ze staronordyckiego. Odrobina historii Staronordycki był językiem Wysp Owczych jeszcze na początku X wieku. Późniejszy napływ osadników z Irlandii, Orkadów i Szetlandii odcisnął swoje piętno, przez co do dziś w farerskim możemy odnaleźć wiele słów o celtyckim źródłosłowie. Pod koniec XIV wieku został wyparty przez duński. Farerski przetrwał niemal 300 lat wyłącznie w formie ustnej, zachowanej w sztuce i codziennych interakcjach mieszkańców Wysp. Pierwsze dekady XIX wieku przyniosły zmianę stosunku do tego języka. Zaczęły pojawiać się pierwsze publikacje w tym języku, np. Ewangelia wg. św. Mateusza w wersji dwujęzycznej, duńskiej i farerskiej. W 1854 opracowano zestaw reguł farerskiego, który to do dziś cieszy się ogromnym poważaniem. Język powrócił do szkół, stając się oficjalnym językiem Wysp Owczych w 1937 i
Read more →
